Jak to jest?

Czasami człowiek się budzi
Przybity gwoździami do krzyża,
Z chęcią wolności i zapomnienia.
Innym czasem pragnie więzienia,
Bo życie innego znaczenia dostrzega,
Spleciony w modłach o bliską osobę.
I z martwych powstać potrafi,
Udźwignąć ciężar najgorszy,
Bólu i cierpienia, patrząc do zbawienia.

Najczęściej gubimy się w przemyśleniach.
Natłok uczuć komplikować tylko potrafi.
Niepotrzebnie wypowiedziane słowa,
Bądź kompletny ich brak.
Do czego to dąży?

Recepty poszukuję,
Jak poradzić Se z życie?

autor

sumienie

Napisany: 2007-09-19 Dodano: 2007-09-19 18:59:29

Ten wiersz przeczytano 382 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie