Jak żyć ?

Jak mam żyć ? Czy wiesz, że ja już nie wiem ?
W przepaści wiszę, między ziemią, a niebem.
Stąpam twardo po gruncie i jestem człowiekiem,
Lecz gdy tylko Cię widzę, czuję jak już lecę.
Gdy na Ciebie patrzę, przestrzeń się otwiera,
A świat dookoła maleje do zera.
Nic się nie liczy, bo Ty jesteś blisko,
Duchem jestem wysoko, tylko ciało jest nisko.
Wzlatuję coraz wyżej, gdy czuję Twe spojrzenie,
Szybuję w obłokach gdy słyszę westchnienie.
Na dźwięk Twego głosu staję się ptakiem,
I nie przejmuję się w ogóle skrzydeł i piór brakiem,
Leci ma dusza, choć nie drgnie me ciało,
Lecz lotu tego jest ciągle mi za mało.
I nagle czuję Twój dotyk gdzieś na mojej dłoni.
A pot podniecenia pojawia się na mej skroni,
Ręce już drżą, a serce mi wali,
Wszyscy ludzie nagle, są tak bardzo mali.
Widzę ich z wysoka, bo ciało też już leci.
Tego uczucia nie znają poeci.
Twego dotyku opisać się nie da,
Za dużo słów użyć by trzeba.
Czuję jak lecę, czuję wiatr na mej twarzy,
O tym uczuciu ptaki mogą marzyć.
Ja jestem w niebie, a Tyś mym aniołem!
Pragnę by na zawsze pożegnać się z dołem.

Lecz wtedy odchodzisz, me skrzydła znikają,
Me dusza i ciało już mocy nie mają..
Spadać zaczynam: to już jest koniec!
Ja nie mam nadziei, a ciało me płonie...
Nagle w ziemię uderzam. Spadłem, lecz żyję,
Potłuczone mam ciało, z bólu niemal wyję ...
Więc jak mam żyć, czy ktoś mi odpowie ?
Już niemal łzy mi płyną do powiek,
Bo co dzień się rodzę, by umrzeć móc znów,
Tak krążę w dwóch światach – realnym i snów.

autor

Kac_zoR

Napisany: 2004-02-03 Dodano: 2004-06-07 23:04:34

Ten wiersz przeczytano 418 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie