Jamnik

Miał raz facet jamnika
I z jamnikiem pomykał
Na spacery dalekie po mieście.
Był w galerii, w teatrze,
Niech się bydle napatrzy!
Chcecie – wierzcie, a chcecie – nie wierzcie.

Chodził też na wystawy
I odczyty ciekawe,
Tak, że jamnik ten chłonął kulturę:
Przeczytał „W stronę Swanna”
Oraz Tomasza Manna
„Czarodziejską – panie dziejku – Górę”

W trymiga opanował
Nawet tak trudne słowa
Jak na przykład „proliferacja”.
Raz tylko dostał baty,
Gdy znalazł słowo „kraty”
W pięknym słowie „demoKRATYzacja”.

Taki jamnik, kolego
Byłby dumą każdego:
Profesora, znachora, pisarza...
Ale facet, niestety,
To był zwyczajny kretyn,
Nie doceniał psa. I tak się zdarza...

autor

jastrz

Napisany: 2020-06-29 Dodano: 2020-03-30 00:01:11

Ten wiersz przeczytano 1444 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie