Jan Paweł II
Dedykuje ten wiersz naszemu zmarłemu papieżowi ...
Mija dziś rok od rozpaczy ludu,
Pogrążeni w smutku,łzy ronimy
Po utracie naszego ziemskiego cudu
Szepczemy cicho,do Boga modlimy
Panie spraw by stał on się świety
By nad ołtarz został wyniesiony
On,co w mądrości swej niepojęty
Ten,którego kochały miliony
On dał ludziom wiare i siłe
Sprawił,że serca pragnęły Boga
Zwiedził świata nie jedną mile
On zjednał wszystkich,obca nam była już
trwoga
W Maju pamiętnego roku
Gdy na świetą głowe opadła tiara
Człowiek zawołał z wielkiego tłoku
Niech żyje pokój,nadzieja i wiara
Tobie ojcze cały świat dziekuje
Tyś wskazał nam życia droge
Sprawiłeś,że smutek się nie snuje
Na nowo świętą stworzyłeś wode
Tyś młodzieży stał się przywódcą
Jako jedyny,do nas trafiłeś
Boś genialnym był zaprawdę mówcą
Prawdziwie Ojcze,wielkim człowiekiem
byłeś
Dziś już Cie z nami nie ma
Ale jesteś w naszych duszach i zmysłach
I z niejednego serca,rodzi się poeta
Bo Ty żyjesz i żyć będziesz w naszych
umysłach
Byś zawsze żył w naszych sercach i duszach,wiersz napisany w rocznice śmierci ojca świętego ..
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.