Jasna gwiazda

śliczne, dziękuję i też wszystkiego najlepszego w ty
roku.

każdy okres w zyciu ma swój niepowtarzalny
urok....więc cieszmy sie każdą jego chwilą...

Cokolwiek napisze powiele juz to co napisali
poprzednicy wiec zostawiam olbrzymi plus.

Ojjjjjj ile prawdy jest w tym wierszu mhmmmmmmm ja też
niedawno odkryłam że byłam w jakieś machinie... cały
mój świat krążył dookoła dzieci...życie toczyło się
jak wóz raz z górki to znów pod górkę...nie doszłam
do etapu babci lecz wszystko jest przede
mną;)...Pozdrawiam jak zawsze z uśmiechem:)

ładny rodzinny wiersz.

ciekawy powrót do rzeczywistości....:)

Tamte minione chwile we wspomnieniach żyjące były
piękne, ale i te jesienne też mogą być nie gorsze. To
tak jak z pogodą w jesieni bywa piękna, słoneczna a
czasem wiosną pochmurno szaro i deszczowe łzy kapią i
kapią. Choć zielono a nie koniecznie pięknie.

Taka naturalna kolej rzeczy,ja mogę tylko
pozazdrościć,tak ułożonego trybu życia-chciałbym taki
stan melancholii w jakim się znajdujecie-cieszcie
się..powodzenia

życie jest nieuniknionym mijaniem czasu można tylko
podziwiać piękno jakie niesie i korygować te błędy
które się da...pozdrawiam.

Piękny wiersz, a życie niestety mija, wiersz
pozostanie...

chociaż babcia i dziadek mają już za sobą młode lata i
niosą bagaż wspomnień, wnuki są ogromną radością. i to
z wiersza da się wyczytać.

Śliczny cieplutki tak jak Twoje życie masz powód do
dumy ,jesteś spełniona i szczęśliwa-super:)))

Ciepły wiersz a niby o przemijaniu a jednak wiele w
nim codziennej radości!

życie pędzi do przodu zatrzymać się nie da-a my jak
pociąg z wagonikami zbieramy smutki i radości życia.
Piękny wiersz, przez życie pisany

Życie tak szybko się toczy, że kiedy dziadkowie
zostają sami snują się leniwie czekają na ukochane
wnuki i dzieci.