jeden

nadal chowam alfabet z gestów,
przed absurdem pożytecznych zajęć
wyraz, który złą sławą owiały lasy
kiedy wśród nich przebywałem

mam na jutro w planie
czterdzieści miękkich sof i pilot
a także wielką kolonię matron-
lecz nie skorzystam.

podobno
też siedem gram portyku pokruszy się
na ziemię nowych- starych sztuk
ale zostawmy te plotki- znowu
nie będzie miał kto odsypać popiołu
z grobowców malutkich poetów

i gdy tak uparcie czekam na twoją kolej
analfabeci mówią bez przerwy o wszystkim
chlapią zimnym wiatrem z ust

w gąszczu tego poplątania
zastanawiam się czy odgadniesz słowo
które zbije w nas pokusę bycia kimś innym

autor

Borkoś

Napisany: 2009-10-10 Dodano: 2009-12-14 20:50:23

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie