jeden promień

To tak na chłody zimy dla Wszystkich z ciepłem :)

Kiedy świt wychylał głowę
znad krawędzi horyzontu
jeden mały jego promień
zbiegł w szuwary szukać wątku

skrupulatnie przejrzał przestrzeń
czy na pewno wiatr w nich nuci
pozapalał iskry w kroplach
by przed cieniem zrobić unik

stoczył walkę (tak dla żartów)
ze skrzydłami ważki śmigłej
wylał mu się przez przypadek
z dzbana nektar z srebrnym pyłem

och cóż teraz pył jest wszędzie
pluszcze się w jeziornej toni
ważka skrzydła ma świetliste
trudno wzrokiem za nią gonić

tak się jakoś coraz jaśniej
zaczynało czynić wokół
jakby błyski chwil ulotnych
otwierały wrota pokus



gdy się ciszy świtu słucha
trudno obraz przelać w słowa
w światłocieniach i w szelestach
dzisiaj wiersz się dobrze schował

04.02.2012 r.

autor

Maryla

Dodano: 2012-02-05 10:27:50

Ten wiersz przeczytano 1268 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie