A jednak ona
Człowiek
przez życie
w butach nieżyciowych kroczy
Czas
ziarnem klepsydrowym
zamaszyście sypie w oczy
Choroba
bólu jadem
uciechę w zarodku zgniata
Pieniądz
wartością bezwzględną
bez wartości prochem pomiata
Jedynie miłość
delikatną nutą
scałowanych ust smakiem unosi
Człowieka
przyduszonego ciężarem
w nieżyciowych butach na wyżyny wznosi
Niechaj Nas unosi!!! Z serii: "A jednak Ona"
autor
LudwikaXV
Dodano: 2009-10-22 22:56:43
Ten wiersz przeczytano 521 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
pięknie napisane...Miłość daje siłę by dalej
iść...Pozdrawiam:)
tak, to jest w życiu najważniejsze, niby banał, a tak
często o tym zapominamy... +
człowiek i jego czas upływajacy
choroba pieniadza i jego chciwosc
tylko zapomniał o miłosci
najwazniejszej...duzy plus..pozdrawiam..
Brawo! to nasz ratunek Proszę o bis! Pozdrowienia:)