Jedno słowo...

Nie czekał na to, czuł się gotowy od zawsze.
Kiedy zapukała do drzwi, on już wiedział.
Otworzył może ostatni raz siląc się na uprzejmość.
Weszła nie witając się, okrążyła go wzrokiem.

Głośne krzyki i oskarżenia przykuły go do krzesła.
Spodziewał się deszczu a wyszedł bez parasola.
Opuścił wzrok, nie musiał widzieć znów tej sceny.
Kolejny akt musiał należeć już tylko do niego.

Zebrał siły, odepchnął się od poręczy krzesła.
Wstał na początku chwiejąc się lekko na boki.
Tyle razy w myślach odgrywał tą rolę.
Jednak rzeczywistość znowu go przerosła.

Opadł na krzesło mozolnie ale poczuł się dumny.
Tym razem udało mu się wstać i otworzyć usta.
Może następnym razem wydusi choć słowo.
A to słowo będzie początkiem jego wolności.

autor

Wolnywniewoli

Napisany: 2008-01-03 Dodano: 2008-03-01 02:12:08

Ten wiersz przeczytano 541 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie