Jesce jedno pozegnanie

opowiadanie gwarowe

Jesce jedno pozegnanie


W budzikwietnym miesiącu wierby róznego kalibru cy rodzaju swoje wielkie bazicki wystawiyły do wieśnianego słonka.Ptoski do potęgi trajkotały i szczebiotały przy śniodaniu na polanach i przy leśnyk drózeckak.Dookoła polany Weskowiańskie mojyły fijołki cy tyz kielusecki abo krokusy?
Słak ku sópce ku tacie coby na niego zażryć i popytać o małego kotka dlo Magdy?
Tata oprowadziył mnie po kryjówkak kocich i pedzioł jak ftorego łapis to se weź, dobrze ze ik co nie zezarło bo zazierajom tu choć jakie zwierzęta z lasu.Uwidziałak dośc duzo kociąt w sianie corne kudłate z biołymi skarpetkami i biołom krawatkom.Kotki nie były duze ale dzikie i zgrabne co cud, jakoz tu ftorego łapić?Nareście złapałak ,sposobem malućkom jak się pote okozało kocicke.telom do gorści.Kieby to ino ona była do niesienio ale tata nadawol mi pranio do rukzaka ,mleka do borenek i jesce chojcego.Kotecke wsadziyłak za kosule coby jej było ciepło i coby mi nie uciekla bo do przystanku trza było przejść bez las i jesce po drodze jaz ku ?Siedmiu kotom?.
Kocie było dość spokojne ale kiek wsiadla do autobusu zaceno się kręcić i chodzić po plecak i po karku.Musiało to podejrzanie wyglądać bo sie syćka ode mnie odsuneni.Jo musiała trzymać bornie coby sie mleko nie wyloło i jakoz tu tego kotka uspokoić.Na Krupówkak baby przedawały
wełne i chojco tok je popytala coby mi wyciągły kota zza kosule i daly do kiesonki na bluzce.
Wyzieroła se teroz i patrzala na tyn obcy od holnego świat.
Dosłak jakosi du domu i dalak Magdzie coby se już miala?Bez nie uwage otwarła drzwi do pola i kocicka uciekła.Należli my jom dopiero przed północom w kępie skoli u sąsiadów.
Magda lulała jom w kosyku do rania bo kocie tęskniyło za swojom kociom mamom.I tak my się dochowali coroz to nowyk piyknyk kotków i ozdawali po całej Polsce.
Kocica była o nie zozdrosno o ludzkie zainteresowanie i miyłość.Wychowała sie z bokserkom ftorej juz ni ma ale kie zyła spały razem .Kiedy w doma nalazała się nowo pies-a postanowiyła mi nasikać na nowiućkiego laptopa.
Co to miało znacyć nie wiem ale odpuściyłak jej ,bo pytała o to i może temu nie walcyła o zycie dłuzej.Jesce wcora w tyn piykny słonecny kwietnowy dzień ciesyła się wiesnom i wygrzewała w slonku.Ale już od poru dni gasła nom w ocak.Jej córka i wnucki kocie uciekaly od niej kie ni mogła podnieść zadku coby iść po trowie.
Pomału gasło slonko i światełko w ocak kocicy.Docekała powrotu córki z roboty po północy pozegnała się śniom i w nocy odesła od nos do lepsegoświata.Słonecko dziś smutne nie świeci jako wcora bo po dwudziestu seściu cy siedmiu rokak pozegnalimy nasom kocice co nie boła się nikogo.Potrafiyła wyskocyć nowięksemu psu na plecy kie się nablizol ku kociętom i wbić pazdury w kark tak ze nigdy więcej nie odwazył się ku nim nablizyć.Smutne to przezycie i pozegnanie i trudno będzie o niej zabocyć kie tele roki była razem s nami i upominała się o miyłość.

autor

skorusa

Dodano: 2012-04-21 09:55:25

Ten wiersz przeczytano 952 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie