Jesień
Jest jesień
Liście z drzew spadają
Łzy z oczu spływają
A ja siedzę
Pozostawiona
Sobie samej
W niepokoju
W ciszy
Nieprzestępnej
Włosy moje przez wiatr
Targane do ucieczki gonią
Nie ma ciebie
Choć jesteś
autor
Jane Phone Cone
Dodano: 2014-10-14 21:47:27
Ten wiersz przeczytano 579 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Smutkiem pisany wiersz.Pozdrawiam:)
Oj tak czasami jest, smutno.. pozdrawiam
Dziękuję za radę, pomysł mi się bardzo podoba, już
zmienia
pozdrawiam;)
'me' i 'gnają' raczej bym wymieniła na "moje" i
"gonią", a może bym ujęła "do ucieczki skore|".
Mimo że jest istnieje, ale tak na prawdę nie
istnieje, ale tylko dla Ciebie. Miej nadzieję, że
będzie bardzo dobrze Pozdrawiam.