Jesień II
z cyklu ,,Wiersze naprawione,,
dla A....
Czy ten czas musi być taki smutny
dlaczego ciemno robi się tak wcześnie
pożegnałeś się z wrześniem
odeszło tak dawno ciepłe lato
za chwilę październik zniknie we mgle
nad łąką zgasła już ostatnia tęcza
ocalałe na gałęziach liście z drzew
w różnych barwach się mienią
w promykach coraz bledszego słońca
co roku ta sama chwila jak śpiąca
kartka z kalendarza zerwana
na ziemię jak liść upadnie
przepadnie wkrótce zapomniana
krople deszczu zagrają na parapecie
fragmenty nieznanej ballady
snuje się delikatnie nić pajęcza
a na nieba szarym od zmroku
przynosi myśli rymy w sekrecie
kiedy wzejdzie księżyc śniady
piszę list w zeszycie
z utkaną z serc okładką
niezmiennie
znów układają się słowa
jeszcze taka jesteś kolorowa
witam cię w kropli rosy o świcie
jesiennie
złota poro roku
tak samo jak ty nierzadko
jest nasze ludzkie życie
i nie jest to wymysł wierutny
Maciek.J
Komentarze (24)
Jesień sprzyja melancholii.
Pozdrawiam
Oby do wiosny. Pozdrawiam z plusem:)
Maciuś, zauroczyłeś, ładnie Ci to wyszło...
Pozdrawiam
;)
z przyjemnością dałam się ponieść klimatowi wiersza...
pozdrawiam Maćku serdecznie
A kuku.
Dzień dobry. Piękny.
Jest to natomiast piękna pora dla poezji.
bardzo dziękuję wszystkim za dzisiejsze odwiedziny
Witaj Przyjacielu, pięknie namalowałeś słowem przyrodę
w jesiennej szacie... Pozdrawiam Cię serdecznie:)
Bardzo ładny,pozdrawiam :)
Jesień skłania do zadumy. Zwłaszcza teraz, kiedy
władza każe nam siedzieć w domach i mamy sporo czasu
wolnego.
Piękna, jesienna melancholia.
Cudny wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj Maćku:)
Jakoś tak inaczej w Twoim wykonaniu ale na pewno nie
gorzej:)
Pozdrawiam:)
Wiersz piękny, a ponieważ Maćku ma formę listu i w
dodatku dedykowany< to tu dałabym zaimki zwrotne
majuskułą.
piękny wiersz, skłania do refleksji
miłej niedzieli:)
Bardzo ładna jesienna melancholia, pozdrawiam
serdecznie Maćku.