Jesień życia
Młodość minęła w mgnieniu oka.
Galopem zbliżyła się jesień życia.
Minął okres odpowiedzialności
za rodzinę i dzieci.
Teraz mam czas beztroski,
mogę rozpieszczać siebie.
Sama dla siebie jestem kapitanem,
busolą i sterem.
Posiadam całkowitą wolność działania.
Wolnym czasem dysponowania.
Mam morze możliwości.
Mogę realizować marzenia
z przeszłości.
Szkoda, że już zdrowie szwankuje.
Często z marzeniami w domu zatrzymuje.
Pocieszam się wspomnieniami.
Życzliwym kontaktem z bliskimi
i przyjaciółmi.
Jesień mego życia jest zmienna
i kapryśna jak pogoda.
Raz słoneczna i radosna,
innym razem szara chmurna.
Ważne, że zachowałam młodzieńczą
pogodę ducha.
Serce otwarte na drugiego człowieka.
autor
@Krystek
Dodano: 2021-03-14 07:02:37
Ten wiersz przeczytano 1029 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Mam wrażenie jakbym ten wiersz już czytała, albo
bardzo podobny, bo często nawiązujesz do tego
tematu...myślę, że w każdym wieku można z życia
czerpać to co piękne i w czasie jesieni można
nareszcie zaspokoić własne potrzeby...luz blues, też
bym tak chciała już mieć luz blues...pozdrawiam
Krysteczku cieplutko :):* uściski i uśmiech na dobry
dzień :)
mam podobnie. Choć trochę obowiązków też...
Trzeba podłożyć nogę
galopującej jesieni
Jurek
to piękne co piszesz, ujmująca jest twoja wrażliwośc i
wyczuwalna pogoda ducha, dużo słonecznych i kolorowych
dni jeszcze przed tobą, czego życzę z całego serca
Krysiu,
serdeczności:)
To chyba fajne uczucie, gdy można mieć aż taką swobodę
:)
Pozdrawiam :)
Jesień życia też ma swoje prawa.
Pozdrawiam serdecznie
Słońca- nie tylko tego za oknem.
Wszystkiego dobrego Krystynko.
Piękny wiersz.