Jesienna dziewczyna

Fajny wiersz od momentu kiedy napisałaś i opublikować
go lato długo trwało o jesień o zimę zahaczyło wiem to
bo teraz nadrabiam zaległości.

Gosiu lubię jak w trakcie villanelli zmieniają się
poszczególne wersy które w średniowiecznym założeniu
powinny być stałe.

Miłego piątku w domowym rozgardiaszu.

pięknie
pozdrawiam serdecznie :)

Wiersz, który bliznę zszywa jesiennym optymizmem :)
Urokliwie :) Pozdrawiam serdecznie! :)

Witaj Oleńko.
Dziękuję za miłe słowa :*)
Pozdrawiam serdecznie :)

Pełna optymizmu villanella.

Małgosiu, zauroczyłaś mnie tym wierszem jest w nim
wszystko, co kocham melancholia, bez której nie można
pisać o jesieni i te chwile, które są tak cudowne, i
bajeczne, ponieważ kolory jesieni są soczyste w swej
okazałości:)
Ta pora roku ma soje przywileje, deszcz czy wiatr
zawsze są kojarzone z jesienią, która niesie też
sztormy;)

Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)

Mariolko, Kaziu > dziękuję dziewczyny za miłe słowa
:*)

Kocham jesień...jak ładnie ją opisałaś;)

WOW!Lubię jesień ma w sobie to coś...
Miłego dnia Małgosiu:)

Taqgut, Fred > miło mi, że poczytaliście :)
Pozdrawiam :)

Wrzesień, to czas gdy pojawia się pytanie: Czy ten
koniec lata, to tak juz nieodwołalnie? Poczytałem z
ciekawością :)

jarzębiny koral błysnął...
Pozdrawiam Serdecznie

Witam miłych gości!
Marianie, Mała.duza, Maćku > pozdrawiam serdecznie :)

piękna jesienna villanella

...gdy wszystko trwa zaledwie chwilkę