Jesienna nostalgia
wsłuchaj się
w subtelność łez deszczu panie
październiku
to w nim zawiera się przemijanie
normalna kolej rzeczy
brylantami z rosy na pajęczych niciach
babim latem co jak w tańcu
wiruje dookoła
ozdabiasz momenty jesiennej nostalgii
w otoczeniu mgieł co ścielą się nad
rzeką
zapachem jabłek
czerwieni jarzębiny
z wolna cichnie nuta muzyki świerszczy
samotność
moja wieczorna bliskość
intymność chwili
z kubkiem gorącego imbirowego naparu
iskry co przeskakują w kominku
jak tysiące wspomnień
taniec liści z wiatrem
ostatni pocałunek Słońca co jest jak
kochanek
sentyment chwil
kasztanowe zapatrzenie
wieczorna potrzeba oddechu
jesienna nostalgia
spojrzenie
w jej królewskie oczy...
Komentarze (10)
Deszczowość jesienna skłania do refleksji, ale jeszcze
słonecznie, pięknie...
jesienne przypływy,,,pozdrawiam :}
Lubię wiersze o jesieni, mogłabym czytać o niej non
stop :))
też lubię wieczorne ceremonie
Pięknie, czuje się te nostalgie jesienna.
Serdeczności.
Jesień ma takie działanie.
Piękna jesienna tęsknota.Pozdrawiam.
Śliczny wiersz:)
Piękny wiersz, :)
Piękna ta jesienna nostalgia. Pięknie opisana w pisana
w przyrodę. Pozdrawiam.