Jesienne impresje
A drzewa już w purpurze,
żywym ogniem płoną,
nieskończoność kolorów
pod złocistą koroną.
Melancholia powraca
rdzawo łzawa w tym roku,
przyroda ją wycisza
emanując urokiem.
Liście pod stopą szeleszczą,
ułożone w mozaiki,
wiatr szalony artysta
przestawia na nich znaki.
Jesień moja bogata
w tamte wrześniowe barwy,
samotność stoi na moście,
uśmiecha się jak dawniej.
autor
Biala dama
Dodano: 2011-10-10 11:29:39
Ten wiersz przeczytano 1338 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Jesien zycia jesienia przewraca kartki z kalendarza.
Jest urocza ale pelna melancholii, bo
wiemy ze za horyzont trzeba niedlugo sie udac.
Refleksyjny dobry wiersz.
Pozdrawiam z daleka.
Piękne te jesienne impresje..." ...samotność stoi na
moście, uśmiecha się jak dawniej..."
Witaj ładny nostalgiczny wiersz powiało jesienia w
pełnej krasie, pozdrawiam
Piękna jest Twoja jesień, Pozdrawiam ślicznie
U Ciebie nawet samotność się śmieje
Jesień może przynieść na lepsze nadzieję...
Bardzo kolorowy,piękny wiersz...Pozdrawiam
serdecznie...
Urokliwe jesienne impresje.
Pozdrawiam:)
lubię wiersze o jesieni ,ten ma wszystko co z nią
związane , smutek i zachwycające kolory
A ja powiem świetny:)
Jest treść jest przekaz...skłania do myślenia:)
I do samotności warto się uśmiechnąć! Pozdrawiam!
Taka uśmiechnięta jesienią samotność nawet ładnie
wygląda :-)
Jesień w twoim wierszu uspokaja nie tylko barwami ale
i melancholią, a samotność stojąca w oddali na moście
nie pokona nadziei
Dobry wiersz. Skłania do refleksji. Zwłaszcza ostatnia
zwrotka jest jakaś inna od reszty, bardziej smutna,
melancholijna.
Lubię jesień.. tą złotolistną.. inna mnie przytłacza..
Wiersz smutkiem i tęsknotą tkany.. "samotność na
moście uśmiecha się".. ładna puenta wiersza.