Jesienne rozterki
Jesienny wiatr zmysłowo rozczesuje włosy
Ostatnie promienie słońca ogrzewają
serce
Wciąż marzę o odrobinie szaleństwa
Od życia chcę czegoś więcej
Inną drogą pobiec - w nieznane
Troski zostawić hen za sobą
Niech mocno bije gorące serce
A oczy skrzą się diamentowo
Zatańczyć wśród złotych liści
W głos radośnie się śmiać
Przeszłość zostawić za sobą
Dla czyjegoś serca – jedyną się stać
Życie napisało inny scenariusz
Kartka za kartką czytam swoje role
Być matką, żoną ale nie kochanką
Czy mam żałować? Czy nie żałować wolę…
autor
cage
Dodano: 2018-10-30 11:46:34
Ten wiersz przeczytano 1020 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Tak chciałoby się rozpiąć skrzydła
i lecieć ku miłości namiętnej
i prawdziwej, ale zbyt często
skrzydła odpadają jeszcze przed
wylotem i pozostaje codzienność.
Pozdrawiam.
To prawda marzymy o szalonej miłości gasnąc w
codzienności... pozdrawiam :)