Jesiennie

Jesienna miłości „Jesiennych’’

Gdy jesienią zwierzenia miłości w bukiecie złocieni
które mokre pachną tylko deszczem
Oczy, przymrożone słońcem mówią więcej
nie wiosny, babiego ciepłego lata jak najwięcej

Jesieni dostała się nieprzyjemna przyklejona łatka
że coś zanika, nie powróci, jakby ostrzegała matka
Właśnie jesienią, gdy oracz skiby rzędem stroi
najpiękniejsze uczucia wśród jesiennych się rodzi

Rozpostarte parkowe łąki złotymi dywanami się stają
niebo śpiewające wichrem, drzewom ostatnie liście spadają
W przydrożnych kaplicach sygnaturki do modlitw proszą
jesienna miłości jesiennych już nikogo nie gorszą

Wędruję po jesiennych alejkach parku, kasztany w trawie
rzucę jednego na szczęscia, niech spadnie gdzie popadnie
Może właśnie on utuli się w zaoranej czarnej ziemi i
wiosną jesienną miłość w wiosenną zamieni

Napisał: Bolesław Zaja slonzok

autor

slonzok

Napisany: 2023-09-26 Dodano: 2023-09-26 18:14:44

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie