Jesienny bukiet
Uwalniając sen spokojny spod powieki,
usłyszałam szept tęsknoty tuż na ranem.
Przeszła obok, potykając się o ciszę
i rozbiła sentymenty w ciężkim dzbanie.
Ogród zastygł, w osowiały popadł
nastrój.
W mgle pragnienia się ukryły rozsypane.
Las poezją nasycony, wzbudza w barwach
myśl samotną, w nić nadziei uwikłaną.
Czas nazbierać świeżych purpur w jeden
bukiet,
wśród alejek romantycznych, by z
radością
między szelest wetknąć tchnienie własnych
marzeń
i zostawić trochę miejsca dla miłości.
Komentarze (26)
Sen spokojny - niedostępny luksus, a wiersz - cudo.
Pozdrawiam serdecznie
Piękny Jesienny bukiet,pozdrawiam
-- bardzo, bardzo ładny wiersz i tyle w nim optymizmu,
o który
teraz tak trudno...
- pozdrawiam pięknie i życzę miłej spokojnej
niedzieli..
Twój piękny jesienny bukiet ma zapach miłości*
pozdrawiam
Wspaniały, rytmiczny i bardzo poetycki wiersz,
wstawiam do Ulubionych":)))
śliczny wiersz - super metafory -pozdrawiam:)
Ładny i optymistyczny. Miłego dnia:}
Melodyjny wiersz, w jesiennym klimacie. miłego dnia.
optymistyczny ...taki z najwyższej półki - perełka :-)
pozdrawiam
Cudowny wiersz....te metafory mnie zaczarowały.
Pozdrawiam,
śliczny jesienny bukiet , jesienią najpiękniejsze
wiersze powstają, pozdrawiam
Przepiękny optymistyczny wiersz.Pozdrawiam
serdecznie:)
piękny poetycki wiersz pozdrawiam
taki bukiet, to nawet w słoiku po ogórkach będzie
wzbudzał zachwyt
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo piękny jesienny bukiet. Z
przyjemnością.Pozdrawiam.