jesienny smutek
spójrz jak ostatnie promienie słońca
muskają nasze ręce splecione w uscisku
siedzimy na tej samej ławeczce
która stoi po naszym kasztanem
liście szeleszczą pod stopami
wśród drzew zabłąkany ptak
odezwie sie cicho
ty milczysz uparcie
patrzysz mi w oczy
ale to już nie to samo
wiosenne spojrzenie
wyziera z niego
niewypowiedziany jesienny smutek...
autor
smutna2013
Dodano: 2013-09-26 18:28:15
Ten wiersz przeczytano 936 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Bardzo jesiennie melancholijnie.Pozdrawiam
nie tylko dzieci zbieraja kasztany,ja to robie każdej
jesieni.dziękuje za wizyte u mnie i serdecznie
pozdrawiam
kasztan pod drzewem czeka na
dziecinną dłoń i chce zobaczyć
tą radość w oczach.
Pozdrawiam serdecznie
Smutno, ale ładnie.
Uścisk zgubił kreseczkę.
Powiało jesienną melancholią.
Pozdrawiam:)
Melancholijnie lecz smutno
pozdrawiam:)
ładny wiersz, podoba mi się, pozdrawiam cieplutko
dziekuje Ci,ze zagladasz do mnie.miło przeczytac,ze
wiersz się podoba .pozdrawiam jesiennie ale z
promykiem słoneczka !
Rzeczywiście, smutno i melancholijnie powiało z
Twojego wiersza skądinąd bardzo ładnego. Pozdrawiam
serdecznie
masz rację,ale jesień cos nam zabiera i ja to tak
odczuwam,może dlatego,że tak szybko w tym roku
zawitała serdeczności posyłam
Ładny wiersz. Jesień to czas rozmyślań a nie smutku.
Mnie osobiście skłania do refleksji. Więcej czasu
spędzamy w domu. Grzejemy się przy kominku. Każda pora
roku ma jakieś plusy. Pozdrawiam.
dziekuje zefirku ,do wiosny jeszcze daleko a jesień
napawa smutkiem ,bo coś sie kończy.przyroda zasypia i
my też .pozdrawiam serdecznie
ważne żeby mieć wiosnę w sercu pozdrawiam