jeśli istnieje bóg

I
pogasły światła w całym domu
wigilia spóźnionych
dorastałam do tego widoku
gdy ja w lustrze wieża pochylona
słyszę zaproszenie do wnętrza
ostry ból
chyba urodzę nóż

II
nie wiem
czy pragnę go zrozumeć
tak bardzo i nie bez tajemnic
jest tylko to co jest teraz
mówił przed wschodem słońca
wybacz mu bo nie wiedział co czyni

III
został we mnie pejzaż pamięci
bunt i jakiś porządek rzeczy
wszystko czym byłeś naprawdę
to tylko smuga cienia
i jestem obłąkana
bo nie ma we mnie ciebie

IV
żyć prawdziwie jest przypisane tylko samobójcom
należało pójść prostą drogą
i ominąć wzgórze mojego ukrzyżowania
opłakiwać tylko rozstanie i raj utracony

V
on i ona
oni
my
kim jestem dla ciebie o drugiej w nocy

VI
wysyłam gołębia i uciszam serce
pozostała mistyka wspomnień
uroda symboli
a jesli przyjdziesz... będę tam

VII
to wszystko
powiedziałam ci
w cudzysłowie miłości

autor

Eriska

Napisany: 2002-02-03 Dodano: 2004-10-31 10:50:14

Ten wiersz przeczytano 506 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie