Jest ciszej

Jest wytyczone miejsce
Starówka
trzymającego się usilnie
Jest ciszej
Że aby z ust nie wydobywać żadnego języka
wyświetlać trzeba gwiazdy
Na niebie parującym
uchwycić niezrównoważone ulice
wyjące i oplatające kobiecą szyję
Jest o wiele ciszej
aby wszystko co jest w porównaniu z moim
jak z krwi wylanej łąki
Ja też umiem być ciszą
I rosnąć
i po prostu patrzeć Ci w oczy
jak zdejmujesz z nich płatki śniegu
Ostatnia powiązka pękła
Nie zatrzymując nic
Nie pozostawiając nieba
Umiem być ciszą jak Ty
I będę śpiewał
i zachwycał się
Nawet wtedy kiedy będziesz naga.

autor

cosmoamator

Dodano: 2010-02-09 14:14:20

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie