Jestem...
Dla szarej i niewiadmej ludzkości
Czy moge napisać coś o sobie?
Może i tak...
Jestem jak ten wiatr..
brne do przodu i porywam serca i
przjaźnie...
Jestem jak słońce na tym niebie..
spalam smutki i wyobraźnie..
Jestem jak woda w morzach i dolinach...
czekam na burze..
Jestem jak ziemia pod moimi stopami...
osówam sie i pochłaniam dusze..
Jestem jak ten swiat opetany...
pełen zadumy i spojrzeń
Jestem tylko małym człowiekiem co nic nie
rozumie
Taka jest prawda ludzka, że wiedza jest malutka... a każdy jest żywiołem... i rusza swoim kołem...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.