Jestem…
jestem kamykiem w mozaice istnienia
nie barwnym wzorem
lecz szarym tłem…
bez tła szarego nie byłoby wzoru
istnienie moje
ma zatem sens…
nie wiem jak długo tkwić będę w tym
miejscu
kiedy odejdę
zostanie ślad...
taki niewielki punkcik przeznaczenia
zostanie pusty?
zmieni się w piach?
autor
fatamorgana7
Dodano: 2017-11-13 16:05:54
Ten wiersz przeczytano 1492 razy
Oddanych głosów: 61
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (61)
Al-bo, Andrew - dziękuję bardzo.
Pozdrawiam i życzę miłego wieczoru :)
piękny przekaz wierszem o naszej szarej egzystencji,
która zamieni się w proch+:) pozdrawiam serdecznie
ma sens,
jak i caly madry wiersz,
mozna sie pozbyc wielokropkow,
mz, ale nie narzucam:)
pozdrawiam;)
Dziękuję Karmarg, miło mi :)
Pozdrawiam :)
bardzo dobry przekaz z nutką nostalgii- zawsze coś
zostanie pamięć bliskich - i Twoje piękne wiersze :-)
pozdrawiam
Witam panów. Waldi, AMOR - dziękuję za odwiedziny :)
Pozdrawiam, miłego dnia :)
Sympatycznie, pozdrawiam :)
kiedy odejdę
zostanie ślad ...
myślę... że piękny ślad pozostanie ...
Dziękuję Zamyślona :) Dobrej nocy życzę i kolorowych
snów :)
jestem ..westchnienie na szali przeznaczenia ..to do
tego kamyka ..mądrze ..pozdrawiam
Marku, Andrzeju, Olu, Arku, Ewo - bardzo dziękuję za
zrozumienie i przemiłe komentarze.
Pozdrawiam serdecznie i życzę dobrej nocy :)
Ważne żeby kamyczek był dobrze dopasowany :)
Podoba mi się refleksja
Dobrej nocy
niebanalna treść, fajna forma, lekka jesienna
nostalgia.
bardzo na tak.
ale snów życzę kolorowych :)
Ciekawy i b. mądry wiersz, takie moje ostatnio
klimaty.
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
wszyscyśmy kanwy tkane nićmi przeznaczenia; pozdrawiam
i miłego wieczoru zyczę:))