JESTEŚ
nie ma cię
cień zakrył smugę
blednącego księżyca
obiecującego westchnień
ciągłe uniesienia
nie ma cię
chłód okrywa bolące
samotnością ciało
porzucone głębią
życiowego niebytu
nie ma cię
smutek wzbiera nostalgii
falą krusząc radości
falochrony gdzieś zbudowane
poprzednimi wiekami
nie ma cię
lecz serce nadal pamięta
naszymi słowami czułych
splotów pocałunków
oczekuje cierpliwie
jesteś...
na zawsze
Piotr Oczkowski
autor
Wędrowiec pustyni
Dodano: 2018-06-12 10:57:14
Ten wiersz przeczytano 750 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
thxy zefir :)
Ładny wiersz pozdrawiam
dzięki, wzajemnie :)
Witaj.
Piękna Liryka.
Pozdrawiam.:)
dziękuję :) Również miłego :)
Nie ma cię, lecz nie z pamięci, ona przechowa to co
piękne i to co smutne...pozdrawiam
dokładnie, jest wszystko co trzeba, miłego popołudnia
anula-2
I znów ta wszechobecna tęsknota,
kiedy będzie "jesteś", układam tarota.
Pozdrawiam Wędrowcze, było jesteś a więc jest
wszystko co potrzeba!
dzięki serdeczne M.N. =D
Kiedy miłość niewidoczna dla oczu się staje, to i tak
jest, bo w sercu na długo zostaje... pozdrawiam :)
dziękuję :)
Ciepło ...miękko...:)
Przepięknie gdy jest i gdy jest też miłość, pozdrawiam
:)