*Jesteś moim grzechem*

Chciałbym być Twoim grzechem...nic więcej nie napiszę

Grzeszyć rozkosznie jest - zwłaszcza we dwoje. A
miłość nawet zakazana grzechem nie jest - może być
jedynie brzemieniem.

Czy miłość zakazana istnieje?

miłość nawet, ta "grzeszna" jest czymś, czego nie jest
łatwo się wyrzec, a zapomnieć - niemożliwe.. Wiersz
ujmuje ten temat bardzo zgrabnie, bez patosu..i ma
taki szczególny rytm ten wiersz, bardzo mi się podoba
----> +

Budowa zwrotek podkreśla jakby myśl, która stale
wraca. Dobrze oddany klimat tęsknoty ... i winy.

chcesz kochać... ? miłości Ci nikt nie zabroni... a ta
miłość to też pragnienie, pożądanie i bliskość której
oczekujesz... :) miłość zakazana??? nie nam to
oceniać... :( ale Twoich wspomień nikt Ci nie zabierze
:):) i to jest najważniejsze... :)

Chyba każdy ma taki grzech... Serce nie pyta,czy
może...kocha i już a my musimy radzić sobie z tym
sami... Bo nawet rozum z sercem nie wygrywa,a jeśli
już - to rzadkość... Ależ refleksji wywołuje Twój
wiersz! ;)

przecież jesteś...i to jest najważniejsze.A
grzech?Jest przecież jeszcze grzech zaniechania;)

Wspomnienia są piękne, ale... Twój wiersz zmusza do
nostalgi, emanuje ogromnym uczuciem.

Tak bywaw zyciu lokujemy uczucia utopijnie, bez szansy
na ich spoełnienie.No ćóz, serce jest tylko
sercem.Ciekway w tresci wiersz, zaduma nad słowami
nasuwa sie sama.

Zakazane smakuje tak dobrze...Milosc nie jest
grzechem, milosc to dar, umiejetnie z niego
korzystajmy...

"Grzech ma tylko poczatek, nigdy konca"...ale kochac
to nie grzech... Piekny wiersz.

"Chcę patrzyć; całować; czuć...rzadziej
przypominać"...Tak jakoś znajomo mi
brzmi...Czasem"jesteś" nie nasyca pragnień...

Każdy chce mieć taki grzech..a prawo do kochania ma
chyba każdy-tego nam nikt nie zabroni! Ciekawy wiersz.