Jesteś mym skarbem…

Jesteś tym skarbem gdzieś znalezionym,
schowanym w wydmie w przybrzeżnym piasku.
Tam nikt cię nie wziął miękko w swe dłonie
i nikt nie tulił w porannym blasku.

Wtedy nie znałam twojego serca,
ciepła twych dłoni w zimowe noce,
nie mogłeś mi dać swojego wiersza,
kopciuszka wozić w złotej karocy.

Patrzyłam w płomień różowych myśli
w błękit twych oczu… duszy jeziora
a ty przyszłością… marzeniom wyścig
to, co na dzisiaj… albo na wczoraj!

Dla ciebie jestem wciąż pobłażliwa,
często kaprysisz jak książę z baśni,
lecz i tak jestem ciągle szczęśliwa
i ci wybaczam…bo kocham właśnie…

Wokół nas tyle zdziwionych spojrzeń,
nikt nie rozumie naszych czułości…
A ty mnie przytul, miłością ogrzej
i serce swoje oddaj w całości..

autor

Bliźniak

Napisany: 2006-09-03 Dodano: 2006-09-04 00:02:18

Ten wiersz przeczytano 608 razy

Oddanych głosów: 43

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie