JESZCZE NIE…
Wiatr wieje, deszczem w szyby zacina,
Jestem w humorze gorszym, niż pieskim…
Zdecydowałam, ni stąd ni zowąd:
Czas przefarbować się na niebiesko!
A choć w kolanach skrzypi i strzyka,
Zamiast narzekać i stawy niańczyć,
Wezmę kurs tańca, by się nareszcie
Na stare lata nauczyć tańczyć!
Gdy mnie zawezwą niespodziewanie,
Bym się stawiła przed Świętym Piotrem,
Potrząsnę moim błękitnym włosem
I ruszę lekkim, tanecznym krokiem.
Spojrzą tam na mnie, widząc podlotka,
Zamkną na skobel niebieskie wrota,
Przeproszą grzecznie, że to pomyłka,
I zdecydują wysłać z powrotem.
Moją czuprynę koloru nieba
Będę obnosić jak paw swój ogon.
Tańcząc, z uśmiechem, starość przywitam,
W figlarnej duszy zachowam młodość!
W sercu wciąż przecież czuję się młodą!
BI-BI-BON-TON
Komentarze (12)
Krzysztofie przestań przyznawać punkty to nie szkoła a
profesury z literatury chyba nie masz.Jeżeli masz to
proszę to uskuteczniać na uczelni.Pozdrawiam.
I tak trzymaj !!!!!
Jeszcze nie pora
wracaj z powrotem
możemy spotkać się
ale potem.
Pozdrawiam.
Ciekawa refleksja.Pozdrawiam:)
Bardzo fajny tekst, choc z wplatanym watkiem
ostatecznosci. Chociaz o nie-statecznosci tez :)
Bardzo dobry temat i wiersz:)
Podoba mi się wiersz i zaprezentowana postawa peela:)
Miłego wieczoru.
Bardzo piękny wiersz, ciekawy i te niebieskie włosy,
taniec. To jest to, co potrzebne jest ludziom
starszym. Humor i rozrywka. Milutko pozdrawiam.
Refleksja dla emerytów.
Nieważny wiek, najważniejsze, abyśmy nie czuli swych
lat i nie byli starsi niż wskazuje na to metryka.
Pozdrawiam, życząc dobrego humoru i takiegoż
wieczoru:):):)
Prosty utwór i tyle. Bez większego znaczenia
poetyckiego. W skali od 1-6, daję 4.
Tak jest, tak trzymac:)
Pozdrawiam:)
i tak trzymaj pozdrawiam serdecznie:)