I jeszcze nie potrafię...

I jeszcze nie potrafię się uśmiechać,
i jeszcze nie umiem
odpowiedzieć na to pytanie.

Ci ludzie to wiedzą,
lecz nie ja,
na szarym końcu
ukryta w swym sercu - śpię.

Krople biją o czerwoną podłogę,
kap,
kap,
to mogłyby być moje łzy,
nie, nie moje czarne powieki - suche od ludzkich łez.

Stoję teraz na krawędzi marzenia,
dusza mówi skacz,
a serce zatrzymane w beznadziejności nieba - trwa

Czasem tylko to czuję,
jak ktoś wyciąga dłoń po moje serce
i odchodzi.

autor

Black Aurora

Napisany: 2008-08-13 Dodano: 2008-08-23 17:56:12

Ten wiersz przeczytano 441 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie