Pierwsza śmierć

Czuję każdy zapach,
każdy szept ociera się o moje usta.
Tej nocy pierwsza śmierć
zabrała mnie do pustki mego serca

Pierwsza śmierć...

Krok za krokiem
podążam za jej śladem,
tak - nie wiem co dalej,
jak w korowodzie ,
majaczą słowa na zatopionym okręcie.

Moje życie jest zamknięte w butelce

Uciekać - nie ma gdzie,
oddychać - nie ma czym.
Tak mi dobrze na bezdechu umierającej duszy.

Porzuć marzenia - one ranią cię,
zamilknij - słowa zbędne są w tłumie

i przypieczętują tą iluzję życia...

autor

Black Aurora

Napisany: 2008-08-13 Dodano: 2008-08-20 17:22:44

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie