jezioro osobliwości

"Pamiątka po Bogu, który zginął w wielkim wybuchu"...
Wielki wybuch przeczy istnieniu Boga, a ja nie
potrafię się oprzeć jego teorii, lecz ona jest
sprzeczna z tym, iż to Bóg tworzyć świat...
Poezja jak zwykle niezwykła, ale tutaj to norma...
Serdecznie.

Db ++++++

Czytając Twoje wiersze, odzyskałam nadzieję - że są tu
jednak i osobliwości, i jest poezja.

samotność w twoich wersach tworzy czarną dziurę a z
drugiej strony gniecie - pozdrawiam

Miroczko, dzień nie był słoneczny, ale Twoje słońce
jest wystarczająco piękne:)

Damahielu zacny, gdybym miał setną część umysłu
Hawkinga, uważałbym się za geniusza; to mój idol;
ale takie zdanie wypowiedziane przez Stephena utkwiło
na zawsze w mojej pamięci:
"nie ma jednego równania, które z dumą moglibyśmy
nosić na T-shirtach; gorzej: nie ma jednej
rzeczywistości"
pozdrawiam nieparadoksalnie:)

czarna dziura promieniuje i kiedyś przestanie być
czarną tak twierdził Stephen Hawking który ostatnio
odkrył że nie ma czarnych dziur tylko są szare.
pozdrawiam

zadumałam się, piękny wiersz, Asiku dziękuję za
odwiedziny i podpowiedź, poprawiłam i teraz tworzy
całość, dziękuję bardzo, bardzo, słonecznego dnia

Valerio, to surowy tekst; będę jeszcze nad nim
pracował - dziękuję za sugestię;
pozdrawiam serdecznie Ciebie
i wszystkich którzy skomentowali i poczytali ten
utwór;
miłego dnia:)

smutne, tytuł niemożliwe?:)

puenta świetna, choć trochę zalatuje herezją, gdyby
czytać wprost:)

gdy myślę o sprawach życia i śmierci, skąd, dokąd...
tak właśnie się czuję - jak w czarnej dziurze... ;)

Bardzo smutna samotność. Dobranoc

Z bardzo naukowego zakresu zaczerpnales motywy. A ja,
niedoksztalcona, staram sie odkodowac. :) Ale za
cienka na to jestem. :)


I w dodatku nie umiem oderwac skojarzen od powiesci
Siesickiej, ktora w latach durnych uwielbialam :)))

Może trzeba zacząć od Boga, który jest przyczyną
zaistnienia Osobliwości. Wszystko, co z niej powstało
będzie częścią Jego zamysłu. Tak jak każda istniejąca
kiedykolwiek cząstka, każdy pierwiastek i materia ma
swój początek w wielkim wybuchu.

Asie Ty to potrafisz wyrazić wierszem najdrobniejsze
niuanse naszego życia:)

Piękny i smutny wiersz.
Miłego wieczoru życzę,
zwłaszcza,że to Twój dzień,
wszystkiego naj,uśmiechu i radości Jurku:)