Nidy już nie będzie tak samo

Łza po policzku wolno płynie,
Myśląc o beznadziejności swojego istnienia,
Nie mogąc pogodzić się z przeszłością,
I nie widząc sposobu ukojenia bólu,

Zaraz za nią druga stara się ja dogonić,
Wysłuchać, na chwile przytulic, trochę pocieszyć,
Ale …. to juz nie jest możliwe,
Bowiem pierwsza postanowiła umrzeć,
Uderzając o morze wcześniej rozlanych łez,
… na podłodze wspomnień….

autor

emilio999

Napisany: 2010-11-05 Dodano: 2010-11-05 18:49:30

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie