JUZ CIEBIE NIE BEDZIE...

Po zimnej szybie gonia sie krople deszczu..
Pochmurny krajobraz otula horyzont ..
Czarne niebo zerka groznie na ziemie..
Bo nie ma Ciebie…

Zalozylam maske by nie poznal mnie nikt..
Przepuszczam szczescie przez palce..
Sprzedalam siebie..
Bo nie ma Ciebie..

Przecieram zmeczone powieki..
Przekladam sen na pozniej..
Tone w tej strasznej ulewie..
Bo nie ma Ciebie..

Wierze jednak, ze wyjdzie slonce..
Wysusze spocone szyby..
Niebo blekitem otuli ziemie..
Nie bede juz tesknic do Ciebie..

Zciagne maske by swiat mogl ujrzec ma twarz..
Pelnymi garsciami zaczne zbierac szczescie..
Odzyskam siebie…
Nie bede juz tesknic do Ciebie..

Uloze rzesy do snu…
Przejde przez noc jak po tafli lodu..
Parasol przedstawie tej strasznej ulewie..
Nie bede juz tesknic do Ciebie..

Wiem, ze mam w sobie sile..
By przebrnac przez smutek I lzy..
Widocznie nie nam pisane…
Moze to nie miales byc Ty..

:)

autor

Kaja Jabłońska

Dodano: 2007-09-27 14:00:49

Ten wiersz przeczytano 622 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie