Już się nie spotkamy

Już się nie spotkamy
Znów patrząc
Na ten horyzont
I słońce
Chowające się już za kotarę
Wiem, że
Istnieje jeszcze
Ostatni płomień nadziei
Choć życie
Znów każe mi błądzić

Już się nie spotkamy
Otuleni pierzyną
Własnych zmysłów
Śniąc o rzeczach
dobrych
Jak ten świat
I ten błękit...
Błękit nieba
Błękit serca Twego
Błękit Twej duszy
I oczu
Niebieska krew
W Twych żyłach płynie

Już się nie spotkamy
Ostatnią czarkę wychylając
Własnych boleści
Własnego cierpienia
I jedno pytanie...:
Gdzie jesteś?

Już się nie spotkamy
A jednak
Krążąc nad chmurami
Własnych żalów
Grzechów

...sięgasz chmur...

autor

HipnotiC.E-g

Napisany: 2007-12-02 Dodano: 2007-02-12 20:14:14

Ten wiersz przeczytano 511 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie