Kamień

Tak, co jakiś czas napotykamy na taki "kamień". Trudno
go jednak zauważyć/rozpoznać. Może on dotyczyć rzeczy
wielkich lub małych. Ten akurat wiersz nawiązuje do
mało chyba znanej historii niejakiego Kleombrotosa z
Ambracji, który tak bardzo zaczytał się w "Fedonie"
Platona i zafascynował zawartą w nim tezą dotyczącą
nieśmiertelności duszy, że po tejże lekturze rzucił
się z murów miasta i zginął... Dodaję tu również
innych "Kleombrotosów" - nasze kulturowe wyobrażenia o
"wzniosłych upadających". I rzeczywiście "marnotrawny
czytelnik" jest tutaj kluczowy. Serdecznie dziękuję za
lekturę i dobrej nocy życzę!:)

Fraza, na którą zwróciła uwagę Tańcząca z wiatrem,
mnie również bardzo się podoba, ale i cały wiersz wart
zatrzymania. Uwagi.
Swietnie Pan pisze, aż chce się wracać.
Pozdrawiam.

Co jakiś czas, albo częsciej, potykamy się w życiu o
jakiś "kamień". Nieistotny na tyle, by nabrać dystansu
do rzeczy małych.
Albo się mylę...

Pozdrawiam, Kieferze:-)

Kamień na kamieniu, na kamieniu znów kamień,
marność na marnościami w coś wielkiego zamień.

Interesujące, pozdrawiam

podoba mi się mimo iż nie ogarniam

Sporo takich kominie wpada w tę wodę, ciekawy wiersz,
fajna fraza"marnotrawny czytelnik do krwi do szpiku
łamie się z trzaskiem".
Dobrej nocy życzę, piszesz niebanalnie, muszę
przyznać:)

Zdarzają się. Dobrej nocy, Angel Boy:)

Zdarzają się i takie potknięcia :P Pozdrawiam
serdecznie +++