KAMIEŃ ŻYCIA

Przedwczesny zmrok zgęstniał nade mną,
Więc idę w ciemnościach ostatniej drogi
Dotykając martwych przeszłością głazów.

Wśród zimnej sterty kamieni
Szukam wytrwale jednego żywego –
Świadka tego i tamtego świata,
Pomostu pomiędzy nieważną już przeszłością,
A teraźniejszością biegnącą szybko w przeszłość.

I oszukuję siebie samego na wieczność,
Na słońce bałamutne,
Choć rzędem w ciemności świecące latarnie
Wyznaczają moją kolejkę na tamtą stronę,
Gdzie w martwych komórkach
Chemia już nie produkuje
Nadziei.

autor

KapRysiek

Dodano: 2006-04-04 00:06:07

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie