Kamienie

Chcecie opowiastki, lecz takiej z morałem
no to posłuchajcie, lecz koniecznie całej
i jeśli was nawet na początku znudzi
czytajcie do końca, warto się potrudzić.

Więc bierzecie słój, taki jaki chcecie
i do niego ostrożnie kamienie kładziecie.
Jak włożycie kilka to sami widzicie,
że niestety więcej to już nie włożycie.

I co jest z tym słojem, stawiacie pytanie
a odpowiedź prosta, odpowiadam na nie.
Bo chociaż w słoju występują przerwy
więcej nie włożycie no bo słój jest pełny.

Weźcie teraz żwiru takiego grubszego,
też da się go wsypać do słoja naszego.
No więc go wsypujcie, poznikały przerwy
i teraz na pewno nasz słój jest już pełny.

Czy aby na pewno, czy się nie mylicie,
no to wsypcie piasek, też go tam zmieścicie.
i tu już pierwszy morał lub może pytanie:
Co to znaczy pełny, odpowiedzcie na nie.

Lecz wracam do słoja, co z nim, jak myślicie ?
Słój, to będzie przecież nasze życie,
a sprawy dla których sens ma istnienie,
to są właśnie te duże kamienie.

To nasi najbliżsi, rodzina, żona, dzieci,
to ciepło ogniska co na co dzień świeci,
i same kamienie, i nic że są przerwy
już to wystarczą aby słój był pełny.

A te wszystkie piaski, żwiry, drobne skały,
sprawy bez znaczenia co nam słój zapchały,
a rzecz się sprowadza do jednej mądrości,
żeby słój napełniać w dobrej kolejności,
bo jak go zamulisz piaskami bez treści
no to już kamieni możesz i nie zmieścić.


24.02.2007

A teraz weźcie butelkę piwa i też przecież można ją wlać do naszego słoja. Jaki z tego morał ? Choćbyś nie wiem jak miał zapełnione życie Zawsze się znajdzie czas na piwa wypicie.

autor

miech

Napisany: 2007-02-24 Dodano: 2007-02-24 19:01:42

Ten wiersz przeczytano 561 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie