KAMIENIE
nie możesz patrzeć
nie możesz słuchać możesz czuć?
posąg jak kamień trwa...
nie umiesz słyszeć
i odnaleźć
szczytu
posągi z kamienia
milczą
wszystko jest prostsze w krainie
cieni...
nie możesz poczuć znaleźć
barw
kamieni
milczenie cenisz
jak grań strzelista w
snach
milczenia cenę
znasz
w krainie kamieni
wszystko
jest
ze szkła
Komentarze (3)
Bardzo mi się podoba, może tylko te dwa pierwsze wersy
trochę mniej, ale nie będę szukać dziury w całym.
Czasem nawet w kamieniu szukam jego miękkiej
krawędzi...
trudny w interpretacji wiersz... ale przemawiający, o
milczeniu...
wśród pomnikow latwiej,czy ja wiem ,nie ma z kim
pogadac;) wiersz ma dobry styl i strofy