Karczma

Dziękuję Tomku za linka z zaproszeniem do tego
wiersza.
Rzeczywiście nie zawsze te nasze kobiece "sztuczki"
wychodzą nam na dobre, coś tam nieraz przekombinujemy
i... pouczający, fajny wiersz.
Pozdrawiam:)

dzisiaj refleksyjną opowieścią nas zatrzymujesz
pozdrawiam

Jest przecież pełnoletni, to nie trzeba go pilnować:-)

Dziękuję pięknie za wizytę i ciepłe słowo nowo
przybyłym gościom oraz pozdrawiam serdecznie:)))

Alinko jeśli tylko wie do czego wraca to zawsze wie
kiedy ma wrócić........

-- jesteś pewien, że wie... ?
- pozdrawiam...

Ciekawa historia :). Pozdrawiam bardzo serdecznie
Tomku

fajne drzewko,
buziołki słodkie jak fiołki

Fajny wiersz z mądrym przesłaniem . Pozdrawiam
serecznie

Fajny. Gdy jest zaufanie i wierność, mąż nie
zawiedzie.
Pozdrawiam.

ładna historia i dobre przesłanie, nigdy nie lataj za
mężem kochanie bo on jak nie na kolację to wróci na
śniadanie.
Cieplutko pozdrawiam.

Przepraszam za olbrzymi błąd dopiero teraz go
zerknąłem w komentarzu napisałem rok 1957 zamiast
1947:((( Oczywiście pomyłkowo gdyż rano spieszyłem się
na bazar:)))
Przepraszam i pozdrawiam jeszcze raz wszystkich miłych
mi gości:)))

A ja będąc z kolegami w restauracji, zobaczyłem przez
okno moją żonę wracającą z pracy. Wyszedłem i
powiedziałem, że wrócę później do domu. Po powrocie do
kolegów i wyjaśnieniu sprawy, usłyszałem od nich: no
moja to by mi zaraz kazała iść do domu, jeszcze z
awanturą". Twój wiersz -super-extra.

Nie będę komentować warsztatu Tomku. Przekaz twój
zawiera treści historyczne. Przypominam sobie film
"Szwadron" o powstaniu styczniowym ,w którym jedną z
głównych ról oprócz Radosława Pazury( porucznik
Jeremin), grał Janusz Gajos ( rotmistrz Jan
Dobrowolski). W filmie akcja toczyła się m.inn.
również w karczmie. I następna migawka - W naszym
eposie narodowym - "Panu Tadeuszu" - karczma odgrywa
również niepośrednią rolę.
Zbierali się się w niej przedstawiciele szlachty i ks.
Robak. Tego typu zebrania odbywały się w niedzielę po
mszy i były elementem zwyczaju. Podczas takich spotkań
mężczyźni zażywali tabaki, pili trunki i rozmawiali o
sytuacji w kraju. Ks. Robak częstował zebranych tabaką
z częstochowskiej tabakiery. Po poczęstunku mężczyźni
kichali, co oznaczało wzajemny szacunek.
Podczas swoich wypowiedzi Bernardyn wspomina postać
Napoleona. Podkreśla jego religijność, czy zasługi dla
Rzeczypospolitej. Ksiądz Robak mówi także o
Dąbrowskim. Zaznacza, że odebrał Gdańsk Niemcon, w ten
sposób zakonnik budzi nadzieję u szlachty. Zachęca
także do przyłączania się do wojsk napoleońskich.

Twój przekaz ma więc nie tylko wartości obyczajowe,
ale również treści historyczno- patriotyczne.


Pozdrawiam serdecznie


Jurek

ciekawe wspomnienia ! pozdrawiam