karma

Życie nie daje nam tego co chcemy tylko to, co ma dla nas

po kawałku umieram, tak bardzo to boli
potłuczona jak kryształ, co go czas nie skleja
nie ma ognia, powietrza, ni ziemi i wody
co złego zrobiłam w poprzednich wcieleniach?

nie umiałam, nie mogłam, nie dane mi było ?
może kogoś skrzywdziłam zadając cierpienie?
może kimś się bawiłam, może komuś ubyło?
może uczuć nie znałam, byłam reniferem ?

teraz los sprawiedliwy, gwiazd mądrych zapisy
każą tamto zapłacić, choć dług mnie przerasta
co jest ważne to tracę, na co czekam to milczy
każda miłośc się do mnie plecami odwraca

juz nic nie mam i już się niczego nie boję
już ostatni kawałek powoli umiera
już odeszła tęsknota i wiara, nadzieja
to już koniec, więc losie...już wszystko zabieraj

autor

Morfula

Dodano: 2006-06-18 23:03:18

Ten wiersz przeczytano 559 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie