Karol Wojtyła
Wiersz w Hołdzie Janowi Pawłowi II Święty Natychmiast *-*
Nie umiem modlić się tak jak bym tego
chciała
Kiedy mi smutno przypominam sobie Lolka
To wielki święty człowiek to Karol
Wojtyła
Był wspaniały, wspierał ludzi,
Z Bogiem się na ustach budził,
Dziś Rocznica Jego narodzin
Pytam się Boga dlaczego deszcz pada
dlaczego taki smutny dziś dzień
I przychodzi mi myśl do głowy
Którą uznałam za odpowiedź
Dziś smutny, szary, dzień
Na ziemi dziś pada deszcz
Dlatego że Bóg chce pokazać sercom
zatwardziałym
Jak brak nam ludziom wierzącym Jana Pawła
II
Kiedy wspominamy Jego narodziny to
przypomina nam się śmierć
I znów Księga się zamyka .
Odszedł do domu Ojca dziś Bóg przypomina
nam o nim
I napełnia nas smutkiem braku Lolka braku
kogoś
Kto tak piękną wiarę w nas wlał,
Kto pokazał jak Kochać i nauczył
wybaczać
Jest w nas tak silna tęsknota za tymi
słowami wiary
Które płynęły z Jego ust że nie umiemy się
cieszyć
Tym że jest w Niebie i kiedy przypomnimy
sobie urodziny
To płaczemy przypominając sobie śmierć. Za
mało nam
Wiary niewiemy czy jest w nas wiara w to by
nie
Wyprzeć się Nie krzyknąć : Nieznam Go!
Bywały śmierci różne ale tej śmierci nie da
się
Zapomnieć bo to "śmierć Nadziei" Lolku
wstawiaj się za nami *-*
Renta :-)
Komentarze (2)
ciepło uczuciowo z wiarą oddany hołd Wielkiemu
Polakowi
i do tego optymistycznie
wiersz biały z akcentami paralelizmów składniowych
ujmująca poezja
pozdrawiam
Nie przepadam za wierszani nierymowanymi, ale twój
jest wyjątkowy, gratuluję pomysłu i wykonania.