Kartki....

Gną sie kartki mojego zeszytu
Z czasów twojego pobytu
Te dni wspólnie spędzone
Moje uczucia dręczone
Miłością do Ciebie
I nienawiścią do siebie.
Jak mogłam byc tak głupia, by tobie uwierzyc?
Lecz miłości w inteligencji się nie mierzy.
Człowiek uczy sie na własnych błędach
Nie mówiąc od dna odstępach.
By się odbić czasami nie starcza siły
I pozwala by się wszystkie uczucia utopiły
W morzu nędzy i rozpaczy ludzkiej głupoty
I miłosnej ślepoty.
Ja stoczyłam się na samo dno tej otchłani
Kupiłam tekst prosty i tani
Ale udało mi się podnieść
I niemały sukces odnieść.
I pomyśleć, że tematem cierpienia mojego
Był brak prawdziwego uczucia Twojego...

for him ;*

autor

chocapic

Napisany: 2004-09-14 Dodano: 2004-10-30 13:59:29

Ten wiersz przeczytano 364 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie