Karuzela
W Twoich oczach
Widzę grzech
Odetchnij
Odłóż miecz
Zbyt wiele krwii
Słowami przelano
Za dużo ofiar
W kolejce do grobu
Jak do karuzeli
Życia i śmierci
Maszyna w rozpędzie
Zabiera pasażerów
W ostatnią podróż
Na próżno uciekasz
Każdy kiedyś tu trafi
By po roz ostatni
Otrzeć rdzawe łzy...
Komentarze (11)
wiersz fajnie napisany dużo w nim smutnej
prawdy...pozdrawiam
Śmierć wpisana jest w życie każdego, ale wiersz
zawiera podtekst, iż nie należy przyspieszać karuzeli
życia. We krwi o jedno i za dużo.Wiersz ciekawy.
Smutno ale prawdziwie.
bardzo ładnie wyrażone myśli w wierszu o
przemijaniu....Pozdrawiam i dziękuje za komentarz u
mnie:)
miałam Cię książe śledzić a tu bach ..za dużo tu
dobrych się gubię ..gąbke trzymałam Ja haha...a Twój
wiersz ...smutek z niego wydziera ale zmusza do
refleksji i jest bardzo dobry ...dziękuje serdecznie
za komentarz i pozdrawiam :):):):)
A karuzela śmierci będzie kręcić się do końca świata -
i jeden dzień dłużej ...
Nikomu nie spieszno bo i tak każdy zdąży
wsiąść.Użyłabym zwrotu:rozpędzona maszyna lub maszyna
w pędzie.
Przejmujący Twój wiersz i dobry.
Każdy z nas tam trafi, smutny wiersz..
Przychodzimy na świat i odchodzimy, każdy w swoim
czasie...taka jest kolej losu...smutne ale
prawdziwe...Pozdrawiam :0
Bo chcemy żyć..i nie spieszy nam się umierać...Smutno
u Ciebie..