KAT NA KOBIETY

Jedzie Stach na wojnę, na swej starej szkapie,
co się z żoną stanie? Za głowę się łapie!

Zanim z niej powrócę, minie pewnie zima,
jak ona beze mnie bidula wytrzyma.

Wojna była długa, osiem lat wojował!
Jak się okazało - szabli nie wyjmował!

Szabla - jak to szabla, troszkę przyrdzewiała,
na niewielkie boje, nieraz się przydała.

Prawica się pyta, co się Stachu stało!
czyżby ci kochanie - wszystko zardzewiało.

To jest wina bromu! W szklanki nam sypali,
po to byśmy kobiet, tam nie zaczepiali.

Dawki strasznie duże i bardzo skuteczne,
wszystkie tu żołnierki - czuły się bezpieczne.

Ale nasz dowódca tego świństwa nie brał,
więc w tej okolicy, chyba wszystkie przebrał.

Bestia z niego była i kat na kobiety,
ale to do czasu wkopał się niestety.

Natrafił przypadkiem tu na obojnaka!
Powiem wam w sekrecie - zrobiła się draka!

Uciekał w popłochu, jak byk poraniony!
teraz już nie zdradzi - nigdy własnej żony.


Zenek 66 Sielski

autor

Zenek 66

Napisany: 2018-07-20 Dodano: 2018-07-20 17:28:17

Ten wiersz przeczytano 4073 razy

Oddanych głosów: 55

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przygoda Okazje Dzień Babci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie