Katechizm Nowej Wiary

Mogę być taki jak Wy. Jak tego oczekujecie.
Goście na Ostatniej Wieczerzy Swej wolności. Systemowi pseudo rycerze.
Mogę być prostytutką sprzedającą swe korzenie w imię ideału podporządkowania.
Żyć, aby dogonić śmierć. Bez zatrzymywania.
Mogę stanąć nagi przed wami, wprost, na ulicy.
Odpowiecie, że niemoralny. Że drąży mnie choroba psychiczna.
A to tylko Adam, potomek wielu Adamów.
Ubrany w wiarę i przykazania, by żyć pełnią talentów i darów.
Ale wyście pootwierali przymierzalnie, salony, rozwinęli czerwone dywany!
Nazwali ziemie przynależnościami, podzielili granicami.
Wydaliście katechizm Nowej Wiary. W siłę pieniądza, władzy, pozycji,
nieodstawania od norm ogłupiających i zniewalających, by łatwiej Im, było was wykorzystać.
Zapisani w aktach, śledzeni, poprzez własne działania,
dla wygody, w imię prawa, nieważne czyjego. Stworzonego dla was.
Zamknięci w klatce, nieświadomi, że właśnie trwa wojna o przyszłość narodów.
Jesteście Łupem, zdobyczą. Trupy dusz, w czekoladowym opakowaniu, by nie zbudzić świadomości ludzkich Trolli.
Idę w druga stronę, tyle, ile się da, ile zdołam.
Wytykajcie palcami, zacofane plemię Złotego Bożka.

autor

rebel

Napisany: 2009-08-24 Dodano: 2009-08-24 11:24:11

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie