Katedra

Tajemnicza ciemność, okazuje się być twoim sercem.

Przekraczam progi katedry,
Niepewnym ruchem kroczę.
Składam ręcę w modlitwię.
Rozglądajam się nerwowo,
Nie wiedząc czy dobrze zrobiłam.

Świecy iskra powoli gaśnie,
Dochodzę już do krawędzi.
Splątana krzewami doznań,
Tonę w blasku promieni.
I bronić się nie próbuję.

Myśli mijają się z celem,
Jak świeca zgasła nadzieja.
Miejsce to domem się stało,
Zamieszkam w mrocznych ciemnościach.
Gdyż katedra w sercu Twoim istniała.

Kocham Cie. I będę Ci miała w sercu, i choć ty tego nie zaóważysz, będę tez w Twoim ja......na samym koncu w ciemnym kącie.

autor

TajemniczaGejsza

Dodano: 2007-08-06 00:01:23

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie