Katolik

Zauważone

Ten katolik nie zna umiaru
Życie w świecie kłamstw weszło mu w krew
Dwa oblicza trudna gra
Tylko nieliczni nie dali się nabrać

Z życia najbliższych uczynił piekło
Na zawsze splątał strachem ich serca
Pozory naprawdę mogą zmylić
Kościół
Rodzinne wyjazdy i święta
Ludzie patrzą i rejestrują
Lecz gdy tylko opadnie kurtyna
Gdy świat przykłada głowę do poduszki
Jego demony budzą się do życia
Przeklęte istnienie nie ma racji bytu
Podniesiona z byle powodu ręka zadaje cios
Nie waha się na płacz
Powoli uśmierca się dobre wrażenie
Obraz życia już niewyraźny
Aż mdli pewna zależność od siebie

Tam za ścianą dzieje się źle
Coś krzyczy
Coś nie daje rady się sprzeciwić
Smutny los tak zwany

autor

Koloryt

Napisany: 2013-05-21 Dodano: 2013-05-21 09:52:28

Ten wiersz przeczytano 1924 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie