Kawa
Białe drzwi dziś za sobą zamykam,
kubka brzęk wisi gdzieś między nami,
rozsypany cukier na stole
i zaczęte ciasto z wiśniami.
Jeszcze wczoraj rwałam z drzew wiśnie
i Ty drzwi malowałeś na biało,
przygotowań czas nam się dłużył,
a wspólnego mieliśmy mało.
Jeszcze wczoraj szukaliśmy miejsca,
w którym dziś stoi stół naszych marzeń,
ogrom pracy i radosnych zmagań,
teraz trudno usiąść przy nim razem.
Póki drzwi lśnią świeżą ciągle farbą,
po przeciwnych, lecz przy wspólnej
kawie,
stronach usiądziemy zmęczeni,
przy drobinkach słodyczy i pragnień.
Komentarze (18)
napoczęte* ciasto
przy wspólnym stole łatwiej jest dogadać się
samo życie, ciepło pozdrawiam
Witaj. Dostrzegam chwilowy zastoj w zwiazku... po
pierwszych latach wspolnie budowanego zycia cos sie
wkradlo... nie wiem moze deczko rutyny... cieszy
jednak fakt, ze wciaz zasiadaja przy jednym stole i
dziela dalej te odrobine slodyczy... optymistycznie
nastraja ciagle swieza farba, wiec wszystko jeszcze
przed nimi, jeszcze jest czas na przywrocenie
bliskosci i zasiadanie po tej samej stronie stolu. Moc
serdecznosci.
Fajny klimat z prozą życia w tle,
podoba mi się ten życiowy wiersz.
Miłego wieczoru życzę:)
Wszystkim, którzy poświęcili swój czas na czytanie i
komentarze pięknie dziękuję.
Spokojnego wieczoru:)
Interesujące, pozdrawiam.
fajnie jest urządzać razem mieszkanie i zmęczonym
zasypiać w ramionach, nie do zapomnienia. niektórzy
często się przeprowadzają, może w tym celu? :)
Pozdrawiam :)
Nadzieja w kawie, może jeszcze nie wszystko się
rozeszło...
W ostatniej strofie czytam :
po przeciwnych stronach. To celowe przestawienie?
Pozdrawiam
Dołączę do komentarza karata
Pozdrawiam
Gdy wspólne życie problemy sprawia,
do stołu trzeba usiąść i rozmawiać!
Pozdrawiam!
smutno zabrzmiało ...może jeszcze wspólna kawa i
rozmowa przy tym stole uratuje to co było piękne:-)
pozdrawiam
tak jakoś zgrzyta mi ten ósmy wers ale może to tylko
mnie:)
Pozdrawiam Małgosiu:)
Piękny wiersz lecz smutny wiersz ...
wspólny remont mieszkania i dusz ciekawo ujęty byle
był skuteczny
Nie tylko wspólna kawa ale i wspólne posiłki cementują
związek. Fajny wiersz.
Pozdrawiam najserdeczniej :)
Zapowiadało się pięknie Dzielenie obowiązków i radosci
na pół łaczyła miłość wspólne marzenia i plany lecz
wktórymś momencie coś lub ktoś oddalabohaterów od
siebie została tylko wspólna kawa więc może należy to
wykorzystać by od nowa zbudować to co się posypało
Pozdrawiam serdecznie