Kawa łzą zaparzona

siedzę nad filiżanką
brązowych wspomnień
widzę jak jesteś
w lustrze barowym
jak dawniej uśmiechnięta
do swoich myśli
zwyczajnie
bliska i obca

tęsknię
za sinym słońcem wieczoru
tańczącym w nagich
oczach filuternie

piersi widokiem rodzynkowym
dotknięty do głębi
taktem bioder ubujały
zasypiam w konaniu

pamięć naszych westchnień
jest parą z filiżanki
zgięta
w rozkoszy swojej
ulotności

coraz bardziej zimna
znikasz
w samotności

autor

Ignacy Barry

Napisany: 2005-03-09 Dodano: 2005-03-10 00:01:34

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie