Każda pora ma niebo

wiersz za długi

Wszechobecny
który dachem tańczących
ma element
bohatersko kochający
rycerstwo
w pogodę i nie
przecież musi być różnie
i lepiej gdy to się wie

zabawy a poważne
zostawiają ślady zastanawiające

miłość ta to
uwierzyć nadziei
spojrzeć przez dziurkę
od klucza do tej prawdy
ach poranek w ciszy kosmosu
przychodzi tylko ważne
także tam
to ktoś odnajdzie

czy my się znamy?
i tak by odejść?

niosąca brzask
ubrana w wielkie idee kontemplacji
jej kolory
lawirujące między odcieniami
traktowana jak
prawdopodobieństwa liczne
i jej maska
pokazująca rąbki swej woli

bo przy tobie czuję
to co ma być zawsze

te widziane odważnie
możliwości utkane
i gdzie złapie się
promienie gwiazd
ogromy strojone
w zrozumienie nowe
zapowiadające sukces
odkrywania swym wkładem

ty moim pokrzepieniem
więc oddaję ci długie loty

gdy odnajdziemy
sens walki
wymachiwanie mieczem
ciekawsze z bajki
wtedy działania
są widocznie skuteczne
to burzy
błyskawice brnące

przyjdzie trud
kupiłem ci skłonności

wszystkie dążenia mają powody
i one nasze
bo łuk bez napięcia
to tylko coś kruchego
poznajemy więc przyczyny
też w świecie ze rozkazami
zawsze się coś musi
by ptak wzleciał

przyszłość rysunkiem do obserwacji
niech przetrwa

głębsze znaczenie
potrzeb innych
orężem trenowaną motywacją
więc przydatnym
stoi budowla pytań
do milczącego bezkresu
spojrzenie z warowni
przykute do ziemi

pewnie w ulotnym wciąż chcesz szczytu
dodaje dumy

odpowiedzi jakby
znaki w środku
nasuwają że jesteś
tam w fruwającym mieście
a źródła pewności sił
są do sprawdzenia
to czas latania
w podniebnych fortecach

uczucia stając się najważniejsze
dają satysfakcje

kiedy dramaty
emocje schowane
za blisko ognia
to się zdarza nawet w domach
pamiętaj duch
się regeneruje wszystko przemija
odrasta spokój
w każdej części

weź w środku są twe stery
mocniej je poczuj

dusza prowadzi we wnętrzu
też wyobraźnią
świecą rozjaśnia
życzliwością gęstą
a szansa na efekty
ze umysłu płynie
natchnieniem życzenia
widoki przypomnieniem

doznający w zwykłej równowagi stanie
obdarowywany ogarnięciem rzeczywistości

krążąc przy rozmarzenia
jakby sztandarze
pod nim zmieszane
pragnienia serc
ale wzywa flaga do siebie
a jest snem
o jednym zamiarze
poszukiwań skale

autor

Damahiel

Napisany: 2016-09-26 Dodano: 2016-09-26 10:42:33

Ten wiersz przeczytano 1211 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie